ชาวบ้านคัดค้านการสร้างกำแพงกันคลื่นที่ชายหาดม่วงงาม

ชาวบ้านในพื้นที่ออกมาค้านกำแพงกันคลื่น กังวลใจหวั่นยิ่งสร้างยิ่งทำลาย หาดทรายชายฝั่งของทะเล คลื่นซัดแรงกระทบชุมชนสิ่งแวดล้อม เพราะกำแพงกันคลื่นเป็นวิศวกรรมทางชายฝั่ง ที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อป้องกันพื้นที่ด้านหลังกำแพงกันคลื่นให้มีความมั่นคงและปลอดภัยจากคลื่นมรสุมต่าง ๆ มีหลายรูปแบบ เช่น หินทิ้ง กำแพงคอนกรีด กระสอบทรายเป็นต้น

ซึ่งเพจ Beach for life เป็นตัวแทนของประชาชน เปิดเผยว่าที่ผ่านมามีการดำเนินโครงการสร้างกำแพงกันคลื่นที่ชายหาดอื่น ๆ เช่นกันในบริเวณชายหาดชะอำใต้ จ.เพชรบุรี, หาดทรายแก้ว จ.สงขลา, ชายหาดอ่าวน้อย และชายหาดปราณบุรี จ.ประจวบฯ ซึ่งหลังสร้างกำแพงผลลัพธ์มันกลับตรงกันข้ามกับวัตถุประสงค์การสร้างกำแพงคลื่นเป็นผลให้หาดทรายหายไป การกัดเซาะรุนแรงขึ้น ชุมชนได้รับความเดือดร้อนจากละอองเค็ม ๆ ของน้ำทะเลที่ซัดเข้ากับกำแพงคลื่น รวมทั้งส่งผลให้วิถีชีวิตของชาวบ้านเปลี่ยนไป

นอกจากนี้การก่อสร้างกำแพงคลื่นเป็นโครงการที่ไม่ต้องรายงานผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมไทย (EIA) เมื่อปลายปีที่ผ่านมา นายศักดิ์อนันต์ ปลาทอง จากคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ได้ส่งส่งจดหมายร้องเรียนถึงหน่วยงานรัฐที่เกี่ยวข้องว่า เขื่อนไม่สามารถยับยั้งความเสียหายของชายฝั่ง แต่กลับให้เกิดการกัดเซาะไปเรื่อย ๆ ไม่รู้จบ การสร้างใช้งบประมาณรวมกันหลายหมื่นล้านบาท ให้ทบทวนว่าการใช้เงินลงทุนกับสิ่งนี้นั้นคุ้มค่าต่อการสร้างหรือไม่ แก้ปัญหาได้จริงเท็จอย่างไร

ดังนั้นการเข้ามาแก้ปัญหาในดังกล่าวควรศึกษาอย่างละเอียดให้รอบด้าน องค์ความรู้ต่าง ๆ ถือเป็นเรื่องที่สำคัญเป็นอย่างมากในการอนุรักษ์ชายฝั่งทะเล รวมถึงควรกำหนดให้มีการให้รายงานผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม (EIA) ทั้งหมด ไม่ใช่แค่การนำเสนอภาพฝันที่จะเกิดขึ้น แต่หลังจากการดำเนินโครงการดำเนินการสำเร็จประชาชนในพื้นที่อาจไม่ได้ชายหาดตามที่ฝันไว้

– หาดทรายหายไป เพราะคลื่นเข้ามาปะทะกำเเพงกันคลื่นเเล้วตระกรุยทรายไป จนไม่มีทรายสะสมหน้ากำเเพงกันคลื่น

– ชายหาดด้านท้ายน้ำโครงการเกิดการกัดเซาะชายฝั่งอย่างรุนเเรง เพราะอิทธิพลของกำเเพงกันคลื่น

– ชุมชนริมชายฝั่ง ต้องเผชิญกับละอองไอน้ำเค็มที่เกิดขึ้นจากการปะทะของคลื่นกับกำเเพงกันคลื่นในช่วงมรสุม

– วิถีชีวิตชุมชนที่เคยใช้ประโยชน์หาดทรายพักผ่อนหย่อนใจ หาหอยเสียบ วิ่งเล่น ก่อกองทราย หายไปกลายเป็นอดีต